Semua jin penghuni tanah Jawa habis, yang tersisa cuman rajanya, Eyang Noyo Genggong.
Eyang Noyo Genggong menghampiri syekh Subakir yang sedang wiridan dan mengajaknya singgah ke kerajaan jin yang bermarkas di alas Purwo.
Eyang Noyo Genggong lalu berkata:
"Sayyid...! Bala tentaraku Poro demit pripranyangan wes nyingkreh ketok tanah jowo, mangon nang segoro kidol. Tapi Sayyid. Monggo pulau jowo Niki disawang tekok wetan, pulau jowo Niki koyok prahu mereng ngidol.
Artine anak putune Sayyid ora bakal krasan manggon Nang tanah seng miring ngidol.
Sayyid Muhammad Al-Baqir lalu meminta bantuan kepada malaikat untuk mengangkat pulau Jawa agar tidak miring ke selatan.
Eyang Noyo Genggong lalu melanjutkan: "Sayyid....! Senajan tanah jowo Niki saget jejek, tapi suatu saat tanah jowo Niki saget mereng ngidol maneh, amergi pulau jowo Niki letak e Ten nduwure ombak Segoro, supoyo ora kesusu mereng ngidol, Monggo dipon Paring tumbal,"
Tumbalnya pun di pasang, siapa tumbalnya itu?
Mereka adalah anak cucu Kanjeng Nabi yang dikenal dengan sebutan Wali Songo.
Maka seluruh makamnya Wali Songo ada di Utara Jawa.
Suatu hari nanti, kalau tumbal-tumbal itu sudah yg tidak dihairaukan lagi, maka tumbalnya akan kembali ke tanah suci, gelem ora gelem, pulau jowo bakal mereng ngidol maneh.